Kwartierstaat VI

Generatie LI

1067. Hengest van KENT, geboren ca. 450, overleden ca. 488. Hengest en Horsa (respectievelijk ook Hengist en Hors genoemd) zijn twee figuren uit de Angelsaksische geschiedenis.

Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is 260px-Hengest_and_Horsa_Verstegan.jpg

Deze Germaanse broeders veroverden met hun leger van AngelenSaksenFriezen en Juten een gedeelte van Engeland in de 5e eeuw. De traditie noemt Hengest (als vader van een zoon, wiens naam afhankelijk van de bron verschilt) als de stichter van het koninkrijk Kent. Hengest en Horsa zijn geattesteerd in Beda’s 8e-eeuwse Historia ecclesiastica gentis Anglorum; in het 9e-eeuwse werk Historia Brittonum, toegeschreven aan Nennius; en in de Angelsaksische kroniek, een collectie van annalen gecompileerd aan het eind van de 9e eeuw. Geoffrey van Monmouth breidde het verhaal in grote mate uit in zijn invloedrijke 12e-eeuwse pseudogeschiedenis Historia regum Britanniae, die werd overgenomen in andere werken in verschillende talen. Als gevolg hiervan duikt het paar ook op in verschillende latere werken. Monmouth noemt Octa, Eosa en Ebissa als zonen van Hengest. Opvallend is verder de korte vermelding van Hengest in de Proza-Edda, geschreven door Snorri Sturluson in de 13e eeuw. Bron: Wikipedia.

Kind:

1.             1053. Oisc, geboren ca. 470.

1068. Vandalarius BALTHES, koning der Ostrogothen, geboren dd‑mm‑378, overleden dd‑mm‑459.

Gehuwd met

1069. NN van KEULEN, geboren ca. 420.

Uit dit huwelijk:

1.             1054. Theodemir, geboren dd‑mm‑435.

1070. Pharamond van KEULEN, heer der Franken, geboren dd‑mm‑370, overleden dd‑mm‑427. Pharamond wordt door sommigen beschouwd als de eerste koning van de Salische Franken, hoewel hij waarschijnlijk eerder een legendarische dan een historische figuur is geweest. Hij zou een zoon zijn geweest van Marcomer en Frotmund. Omstreeks 420 zou Pharamond zijn volk naar het westen hebben geleid. De Salische Franken staken de Rijn over en vestigden zich in Noord-Gallië, dat enige tijd daarvoor door het Romeinse leger was verlaten. De Romeinen sloten met de nieuwkomers een verdrag: in ruil voor een vestigingsgebied zouden de Franken als verplichting de verdediging van de Rijngrens op zich nemen. Pharamond zou zijn opgevolgd door zijn zoon Clodio of Chlodian VI. Zijn vrouw zou Argotta hebben geheten, een dochter van Genobaud, die weer een zoon zou zijn van de legendarische aanvoerder Dagobert (gestorven rond 389). De eerste bron die een koning Pharamond noemt, in één zin, is het achtste-eeuwse Liber Historiae Francorum, dat bedoeld was om de Franken een specifiek verleden te geven (de anonieme auteur was een monnik van de abdij van Saint-Denis, die onder de invloed stond van hofmeier Karel Martel). De Benedictijner monnik Martin Bouquet (1685-1754) bedacht een heel verhaal om koning Pharamond heen. Een oude vertaalfout in het Liber Historiae Francorum leidde enkele historici uit de Vroegmoderne tijd ertoe om de vermelding van Pharamond ook aan de geschiedschrijver Prosper van Aquitanië (ca. 390-455) toe te schrijven, een tijdgenoot dus. En om de verwarring compleet te maken vermeldt Gregorius van Tours een andere Pharamond, een priester uit Parijs die leefde in de tweede helft van de zesde eeuw. Maar in de negentiende eeuw werd uiteindelijk bewezen dat ‘koning Pharamond’ een verzinsel was. Bron: Wikipedia.

Gehuwd met

1071. Arcote van CIMBRIë, geboren ca. 400.

Uit dit huwelijk:

1.             1055. Elvira van KEULEN van TONGEREN, geboren dd‑mm‑435.

1072. Ferreolus van ROME, geboren dd‑mm‑350.

Kind:

1.             1056. Tonantius I Ferreolus van ROME, geboren dd‑mm‑385.

1073. Ancius PROBINUS

Kind:

1.             1058. Petronius MAXIMUS

1074. Merovech I der FRANKEN, geboren dd‑mm‑390, overleden dd‑mm‑445.

Gehuwd met

1075. Hathilde NN, geboren ca. 395. Dochter van Asturius.

Uit dit huwelijk:

1.             1060. Merovech II, geboren ca. 411.

1076. Clodion (de langharige) der FRANKEN, geboren dd‑mm‑398 te Keulen (D.), overleden dd‑mm‑488.

Gehuwd (1) met Basina van THÜRINGEN, geboren dd‑mm‑398.

Gehuwd (2) met 1077. Hildegonde van KEULEN, geboren ca. 395.

Uit het tweede huwelijk:

1.            1061. Clotheswinde van KEULEN, geboren dd‑mm‑418.

2.             Landbert van THÜRINGEN, geboren dd‑mm‑425, overleden dd‑mm‑459. Gehuwd met Theudria de BOULOGNE, dochter van Golner des RUTHèNES en Blésinde van TOXANDRIë de THÉROUANNE.

3.             1062. Clodwig van KEULEN, geboren dd‑mm‑417.

1078. Widulf der SAKSEN, geboren dd‑mm‑380.

Gehuwd voor de kerk dd‑mm‑410 met

1079. Amalaberge BALTHES, geboren dd‑mm‑390.

Uit dit huwelijk:

1.             1063. Basine, geboren dd‑mm‑415.

1080. Theodoric I BALTHES, koning der Visigoten, geboren ca. 390.

Kind:

1.             1065. Euric I, geboren ca. 420.

Generatie LII

1081. Vithgial van KENT, geboren ca. 420.

Kind:

1.             1067. Hengest, geboren ca. 450.

1082. Vinitharius BALTHES, koning der Ostrogothen, geboren ca, 355.

Kind:

1.             1068. Vandalarius, geboren dd‑mm‑415.

1083. Marcomir I der FRANKEN, geboren dd‑mm‑356, overleden dd‑mm‑399. Marcomer (Marcomeres, Marcomir, Marchomir) was een Frankische hoofdman (hertog, dux) in de vierde eeuw. Hij leidde de Amsivariërs en de Chatten tijdens een inval in het Romeinse Rijk. Hij was getrouwd met Frotmund en waarschijnlijk de vader van Pharamond, waarvan de eenmalige vermelding dat deze als vader van Clodio de stamvader van de Merovingers zou zijn, gewoonlijk met een flinke korrel zout wordt genomen. Bron: Wikipedia.

Kind:

1.             1070. Pharamond van KEULEN, geboren dd‑mm‑397.

1084. Rorick III van CIMBRIë, koning van Cimbrië, geboren dd‑mm‑375, overleden dd‑mm‑431.

Gehuwd voor de kerk ca. 400 met

1085. NN der FRANKEN, geboren ca. 375.

Uit dit huwelijk:

1.             1071. Arcote, geboren ca. 400.

1086. Sunno van TOXANDRIë, geboren dd‑mm‑358, overleden dd‑mm‑401. Sunno was in de 4e eeuw een Frankische hoofdeling (hertog, dux). Hij leidde de Franken tijdens een inval in het Romeinse Rijk. Samen met Marcomer leidde Sunno in 388 de Franken naar het westen, de grens van het Romeinse Rijk over, waar zij plunderingen en slachtingen aanrichtten. De Romeinen wisten grote aantallen van de indringers te vernietigen in het Kolenwoud in Oost-België. Onder aanvoering van generaal Quitinus staken de Romeinen de Rijn over en achtervolgden Sunno. Daarbij verloor deze vrijwel zijn gehele leger in de wouden en moerassen ten oosten van Neuss. De opperbevelhebber van het Romeinse leger Arbogast voerde later onderhandelingen met Sunno en Marcomer, maar toen deze tot niets leidden trokken de Romeinen opnieuw de Rijn over en verwoestten ditmaal het gebied van de Bructeren en de Chamaven. Hierna sloten de Franken vrede met de Romeinen. Bron: Wikipedia.

Gehuwd met

1087. Merova van THÜRINGEN, geboren dd‑mm‑367, overleden dd‑mm‑407.

Uit dit huwelijk:

1.             1074. Merovech I der FRANKEN, geboren dd‑mm‑390.

1088. Theodemir van Toxandrie der FRANKEN, geboren dd‑mm‑374 te Maritime Charente, Saintogne (Fr.), overleden 15‑08‑414 te Maritime Charente, Saintogne (Fr.).

Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is 300px-Toxandria_919-1125.jpg

Toxandrië, Texandrië of Taxandrië is de oude naam van de Kempen. n de 1e eeuw maakte Plinius de Oudere melding van het Germaanse volk Texuandri, dat “achter de Schelde” (d.i. ten oosten van de Oosterschelde) woonde. Zijn naam zou bestaan uit de Germaanse woorden tehswa en andra en zo “op de rechteroever” betekenen. Anderzijds kon dit volk zijn naam ontlenen aan de taxus en verwijzen naar de vroegere Eburonen wier naam naar dezelfde struik verwees. Voor 358 vielen Salische Franken het gebied apud Toxandriam locum gewapenderhand binnen, en keizer Julianus maakte hen tot foederati van Rome. Later richtten de Franken er een gouw op, die in 710 pago Texandrie genoemd werd.Tegen 1100 waren in het gebied het markgraafschap Antwerpen en de meierij van ‘s-Hertogenbosch ontstaan, al gauw onderdelen van het hertogdom Brabant.
Rond 1100 vond ook de vorming van het aartsdekenaat Texandria plaats binnen het bisdom Luik. Rond 1400 verandert de naam van dit diakonaat in Campinia (Aartsdiakonaat Kempenland) , de naam Taxandria verdwijnt. Bron: Wikipedia.

Gehuwd met

1089. Blesinde van KEULEN, geboren dd‑mm‑375 te Keulen (Dl.), overleden dd‑mm‑418.

Uit dit huwelijk:

1.             1076. Clodion (de langharige), geboren dd‑mm‑398 te Keulen (Dl.).

2.             Blésinde vaN TOXANDRIë de THÉROUANNE. Gehuwd met Golner des RUTHèNES, zoon van Camber des RUTHèNES.

1090. Marcomir V van KEULEN, geboren ca. 370, overleden dd‑mm‑424.

Gehuwd met

1091. Hildegonde van LOMBARDIJEN, geboren ca. 375.

Uit dit huwelijk:

1.             1077. Hildegonde, geboren dd‑mm‑395.

1092. Wittichus der SAKSEN, geboren dd‑mm‑336, overleden dd‑mm‑384.

Kind:

1.             1078. Widulf, geboren dd‑mm‑380.

1093. Walderavans BALTHES, geboren dd‑mm‑360, overleden dd‑mm‑309.

Gehuwd met

1094. NN der HUNNEN, geboren ca. 365.

Uit dit huwelijk:

1.            1079. Amalaberge, geboren dd‑mm‑390.

2.             1082. Vinitharius, geboren dd‑mm‑385.

1095. Alaric I BALTHES, geboren ca. 370 te Peuce (Pteros, Roemenië), overleden ca. 410, Italië.

Illustration.

Alaric Ier (en gotique, Alareiks𐌰𐌻𐌰𐍂𐌴𐌹𐌺𐍃)est un aristocrate wisigoth, roi des Wisigoths de 395 à 410. Il est particulièrement connu, en raison de la prise et du pillage d’Athènes en 396, puis de Rome en 410. Alaric appartient à une famille noble, membre du clan des Balthes. Selon Herwig Wolfram, il était le fils d’Alaviv. Il naît dans le castrum de Platei Pegiae, aux bouches du Danube, à l’époque où les Wisigoths (alors nommés Thervingues) se trouvent, depuis le traité de 332 avec Constantin, pourvus du statut de fédérés (fœderati), occupant le territoire de l’ancienne province de Dacie, abandonnée récemment par Rome. Durant son enfance, il participe sous la direction de Fritigern et Alaviv au grand déplacement des Wisigoths : l’entrée dans l’Empire romain en 376 afin d’échapper à la menace des Huns ; la bataille d’Andrinople en 378, où est tué l’empereur Valens, remplacé par Théodose ; le nouveau traité de fédération de 382, qui installe les Wisigoths en Mésie. En 394, il devient chef des fédérés wisigoths et participe, sous les ordres de Stilicon, à la campagne contre l’usurpateur Eugène dans les parages de la rivière Frigidus. Lors de la bataille qui s’ensuit, les Goths n’ayant ni ravitaillement, ni soutien des Romains, ressentent l’attitude impériale comme une trahison : ils repartent vers l’Est et rejoignent la Mésie en pillant tout sur leur passage, mais là, ils se retrouvent face aux Huns qui viennent de franchir le Danube. En 395, Théodose meurt, partageant son empire entre ses deux fils, Arcadius en Orient et Honorius en Occident. Alaric espère recevoir un grand commandement à l’occasion du changement de règne, mais cela lui est refusé, et de plus les fœderati sont spoliés de leur part de butin. Ils acclament Alaric roi, et celui-ci envahit et pille la Thrace, la Macédoine et le Péloponnèse en 395396, mettant à sac les prestigieuses cités grecques et vendant leurs habitants comme esclaves. Aux frontières de l’Élide et de l’Arcadie, ils se heurtent aux troupes de leur ancien commandant, Stilicon qui les force à évacuer le Péloponnèse. Sans doute dans l’espoir de neutraliser Alaric, Arcadius le nomme « Maître des Milices en l’Illyrie », importante province romaine. Il se trouve donc général de l’armée romaine qui commande une légion palatine, six auxilia palatines, huit légions comitatenses, neuf légions pseudo-comitatenses et deux corps de cavalerie conduites chacune par un comte (vexillationes) soit près de 150 000 hommes. La plupart des historiens pensent que ce contingent correspond à l’effectif des Goths, environ cent mille hommes. Malgré la puissance évoquée par son titre et ses hommes, Alaric est sous l’autorité du Préfet du Prétoire et ne peut collecter directement les impôts alors que son titre le lui permet. Le 12 juillet 400, les Goths assiègent Constantinople mais se font massacrer ; à l’annonce de cette nouvelle, Alaric s’allie avec le chef Ostrogoth Radagaise, marche sur l’Italie et en dévaste toute la partie nord, avant d’être arrêté de nouveau par Stilicon, le 6 avril 402. Stilicon n’extermine pas les troupes d’Alaric, espérant peut-être en faire des mercenaires. Après une autre défaite à la bataille de Vérone, Alaric quitte l’Italie en 403 pour revenir en Illyrie. À cause de son invasion, l’empereur quitte Rome en 402 et la capitale de l’empire d’Occident passe de Milan à Ravenne (Rome, délaissée par les empereurs depuis bien des années, n’était plus la capitale de l’Empire). En 408, Arcadius meurt. Alaric en profite pour demander à être payé pour cesser la guerre, et réclame la somme de 2 000 kg d’or, que Stilicon fait promettre au Sénat romain de payer. Alaric reçoit alors le titre de « Maître des Milices des Gaules » dans l’espoir qu’il se débarrasse de l’usurpateur Constantin. Quelques mois plus tard, Honorius, jaloux du prestige et du pouvoir de son général et influencé par ses favoris, fait tuer Stilicon et ses proches. Dans la confusion qui s’ensuit, les troupes romaines massacrent les familles des fœderati, qui rejoignent alors en grand nombre les troupes d’Alaric. En septembre 408, Alaric franchit de nouveau les Alpes et assiège Rome. Les habitants affamés finissent par accepter de payer plus de 2 500 kg d’or, 15 000 kg d’argent, 4 000 robes de soie, 3 000 peaux teintes en pourpre et 1 500 kg de poivre. Alaric réclame également un vaste territoire entre le Danube et la Vénétie, ainsi que le titre de commandant en chef de l’armée impériale. Protégé à Ravenne, Honorius refuse. En 409, Alaric met de nouveau le siège devant la « Ville éternelle ». Le Sénat romain s’accorde alors avec lui pour instituer un nouvel empereur, le faible Priscus Attale, qui s’avère vite incompétent, et perd la riche province d’Afrique, grenier de l’Empire, tenue par les partisans d’Honorius. Alaric doit faire face à des émeutes frumentaires à Rome et à des légions envoyées par le neveu d’Honorius, Théodose II. Il chasse Priscus Attale, et tente d’ouvrir de nouveau des négociations avec Honorius. Après leur échec, il fait une troisième fois le siège de Rome, en 410. En voyant les hautes murailles de la ville, qui semblent quasiment imprenables, il dit : « …plus l’herbe est drue, plus elle est facile à faucher… ». Il prend la ville sans grande difficulté, car on lui ouvre tout simplement l’une des portes, et c’est alors le célèbre sac de Rome d’août 410, le premier depuis la prise de la ville par des Celtes au ive siècle av. J.-C.. Le pillage dure à peine trois jours ; les Goths épargnent tous ceux qui trouvent refuge dans les lieux saints, et rendront ensuite aux basiliques tout ce qui leur a été pris. Galla Placidia, fille du défunt Théodose et sœur de l’empereur Flavius Honorius, est retenue captive dans la ville par les Goths. Cette violation de l’ancienne capitale impériale, tombant aux mains des « Barbares », marque durablement les esprits dans les deux empires. Peu de temps avant sa mort, Alaric pille l’Italie du Sud, et tente d’envahir l’Afrique, mais ses navires sont détruits par une tempête. Lui-même meurt d’une fièvre, à la fin de l’année 410 en Calabre, dans l’actuelle province de Cosenza. Selon une légende citée déjà vers 550 par Jordanes, il serait enterré sous le lit de la rivière Busento, qui coule à Cosenza : la rivière est détournée, la tombe creusée, son corps est inhumé avec un important trésor, puis la rivière recouvre son cours. Les esclaves ayant creusé la tombe sont mis à mort pour garder le secret. Son successeur est son beau-frère Athaulf. Bron: Wikipédia.

Kind:

1.             1080. Theodoric I, geboren ca. 390.

Generatie LIII

1093. Walderavans BALTHES (zie elders)

Gehuwd met

1094. NN der HUNNEN (zie elders)

Uit dit huwelijk: 2 kinderen.

1096. Clodius III van SICAMBRIë, heer der Oost-Franken.

Kind:

1.             1083. Marcomir I der FRANKEN, geboren dd‑mm‑356.

1097. Hamond van CIMBRIë, koning van Cimbrië, geboren dd‑mm‑350, overleden dd‑mm‑417.

Gehuwd voor de kerk ca. 375 met

1098. Argothe der FRANKEN, geboren ca. 350.

Uit dit huwelijk:

1.             1084. Rorick III, geboren dd‑mm‑375.

1099. Priarios van TOXANDRIë, heer der Franken, geboren dd‑mm‑324 Vexin (Fr.), overleden dd‑mm‑396.

Gehuwd met

1100. NN van MENAPIE, geboren ca. 330.

Uit dit huwelijk:

1.            1086. Sunno, geboren dd‑mm‑358.

1101. Merwig I van THURINGEN, koning van Thüringen, geboren dd‑mm‑345, overleden dd‑mm‑426.

Kind:

1.             1087. Merova van THÜRINGEN, geboren dd‑mm‑367.

1102. Richimir van TOXANDRIë, geboren ca. 350 te Maritime Charente, Saintonge (Fr.), overleden dd‑mm‑384 te Maritime Charente, Saintonge (Fr.).

Gehuwd met

1103. Ascyla de FRANCIE, geboren ca. 355.

Uit dit huwelijk:

1.             1088. Theodemir van Toxandrie der FRANKEN, geboren dd‑mm‑374 te Maritime Charente, Saintogne (F.).

2.             1091. Hildegonde van LOMBARDIJEN, geboren ca. 375.

1104. Clodomir IV der FRANKEN (Sicambrian), geboren ca. 350.

Gehuwd met

1105. Blesinde der ALEMANNEN, geboren ca. 324. Sommige bronnen noemen het jaar 350 als haar geboortejaar. Overleden dd‑mm‑403. De Alemannen (ook Alamannen) vormden een verbond van Germaanse volkeren, behorende tot de groep van de Sueven, met als machtigste stam de Semnonen. Hun naam wijst op een verzameling van volkeren: ‘alle mensen’. In 360 waren er nog 14 verschillende hertogen (legeraanvoerders). Zij woonden oorspronkelijk tussen de Rijn en de Donau, het voormalige Allemannië en tegenwoordige Zwaben vanwaar ze vanaf 212 regelmatig plundertochten ondernamen op Romeins gebied. Een deel van de Sueven werd door Longobarden, Bourgondiërs en anderen naar het westen gedrongen en in 213 n.C., ten tijde van keizer Caracalla, voor het eerst in Zuidwest-Duitsland gesignaleerd onder de naam Alemannen. Daar oefenden zij druk uit op de Germaanse limes, maar werden door Caracalla tot staan gebracht. Na een mislukte doorbraak in 233-234 konden de Alemannen in 259-260 wederom het Romeinse Rijk binnendringen. Ditmaal was de politieke chaos in het Romeinse Rijk zodanig dat er verdergaande penetraties volgden. Er vonden invallen plaats naar Gallië en vanaf 268 ook naar Italië. Diverse keizers voerden veldtochten tegen de Alemannen met wisselend succes. Er vonden veldslagen plaats bij Augsburg, het Gardameer, Piacenza, Fano en Pavia. In die periode ging de Agri Decumates, een gebied achter de Germaanse limes tussen Rijn, Main en Neckar, definitief verloren voor het Romeinse Rijk. De Alemannen vestigden zich in dit vrij gekomen gebied. Eind 3e eeuw consolideerde zich de toestand aan de grens: Romeinse tegenoffensieven bleven zonder verder resultaat en de linie van de Boven-Rijn werd als nieuwe grens van het rijk versterkt. De Romeinen sloten in 328 een verdrag met de Alemannen. Overeengekomen werd dat zij dienst konden nemen in het Romeinse leger en de beveiliging ten noorden van de Rijn op zich zouden nemen. Bij een opstand van het Romeinse leger in 350 werd dit verdrag door de Alemannen terzijde geschoven. De toekomstige keizer Julianus Apostata voerde een veldtocht tegen de Alemannen en maakte een einde aan de infiltratie in de Elzas. Bij Straatsburg werden ze in 357 verpletterend verslagen. De leider van de Alemannen werd daarbij gevangengenomen en gedwongen een voor de Romeinen zeer voordelige vrede te sluiten. Deze vrede was overigens geen lang leven beschoren, want reeds kort na de dood van Julianus, in 364, vielen de Alemannen Gallië alweer binnen. Onder keizer Valentinianus I werd pas definitief een einde gemaakt aan deze invallen. In het Zwarte Woud werd het volk in 370 verslagen en de Limes opnieuw versterkt. In 406-407 konden de Alemannen vrijwel ongehinderd Oost-Gallië bezetten, omdat Romeinse legioenen aan de Rijn-Donau-limes onttrokken waren vanwege een op handen zijnde aanval door de Visigotische koning Alarik op Italië. Nadat het gevaar van de Visigoten was geweken keerde het Romeinse leger niet meer terug aan de Limes. De Alemannen vestigden zich in het verlaten gebied. Hierna trachtten de Romeinen door het sluiten van bondgenootschappen verdere terreinwinst van de Alemannen te beperken en voor een deel slaagden zij daarin, want gedurende de 5e eeuw bleven de Alemannen grotendeels in Zuid-Duitsland, Zwitserland en de Elzas. Na de val van het West-Romeinse Rijk, ten tijde van het bewind van de Frankische koning Clovis I, probeerden de Alemannen vaste voet te krijgen in de omgeving van Keulen. Koning Sigebert van de Ripuarische Franken riep de hulp in van Clovis. Na een aantal wisselingen van de krijgskansen brachten de verenigde Frankische legers de Alemannen in 496 op Frankisch grondgebied in de slag bij Tolbiac, het huidige Zülpich in de buurt van Keulen, een vernietigende nederlaag toe. Daarna trokken de Franken plunderend het grondgebied van de Alemannen binnen. Eerst werd het noordelijk deel van de Alemannen onderworpen en in 536 werd het volledige rijk onder Frankisch gezag geplaatst. Met enige onderbrekingen zouden de Alemannen de komende drie eeuwen deel blijven uitmaken van eerst het Merovingische en later het Karolingische Rijk. Het begrip Alemannen is niet helemaal verdwenen. In het Frans benoemt men het huidige Duitsland met het woord Allemagne, omdat de Allemannen de dichtstbijzijnde Germaanse volksstam waren. Vandaar ook het feit dat “Duitsland” ook in het Spaans Alemania heet, in het Turks Almanya, en in het Arabisch, Perzisch en het Oerdoe “Alman”. Bron: Wikipedia.

Uit dit huwelijk:

1.             1089. Blesinde van KEULEN, geboren dd‑mm‑375 te Keulen (Dl.).

2.             1090. Marcomir V van KEULEN, geboren ca. 370.

1102. Richimir van TOXANDRIë (zie elders)

Gehuwd met

1103. Ascyla de FRANCIE (zie elders)

Uit dit huwelijk: 2 kinderen.

1106. Wechta der SAKSEN, geboren dd‑mm‑300, overleden dd‑mm‑358.

Kind:

1.             1092. Wittichus, geboren dd‑mm‑336.

1107. Wuldulf BALTHES, geboren dd‑mm‑330, overleden dd‑mm‑378.

Kind:

1.             1093. Walderavans, geboren dd‑mm‑360.

1108. Rocesthes BALTHES, koning der Visigoten, geboren ca. 320.

Kind:

1.             1095. Alaric I, geboren ca. 345 te Peuce (Roemenië).

Generatie LIV

1109. Dagobert II der FRANKEN (Sicambrain), geboren ca. 320 Keulen (Dl.), overleden dd‑mm‑389.

Kinderen:

1.             1104. Clodomir IV (Sicambrian), geboren ca. 350.

2.             1096. Clodius III van SICAMBRIë.

3.             1111. Genebald II, geboren ca. 350.

1110. Jaméric des CIMBRES, geboren dd‑mm‑320, overleden dd‑mm‑367.

Kind:

1.             1097. Hamond van CIMBRIë, geboren dd‑mm‑350.

1111. Genebald II der FRANKEN, heer der Franken, geboren ca. 350.

Kind:

1.             1098. Argothe, geboren ca. 350.

1112. Malaric I van TOXANDRIë, heer der Franken, geboren dd‑mm‑295, overleden dd‑mm‑360.

Kinderen:

1.             1115. Mélloubaude, geboren dd‑mm‑320.

2.             1099. Priarios, geboren dd‑mm‑324.

1113. Martisiande van MENAPIE, geboren ca. 300.

Kind:

1.             1100. NN, geboren ca. 330.

1114. Erpes van THÜRINGEN, koning van Thüringen, geboren dd‑mm‑310, overleden dd‑mm‑370.

Kind:

1.             1101. Merwig I van THURINGEN, geboren dd‑mm‑345.

1115. Mélloubaude van TOXANDRIë, geboren dd‑mm‑320, overleden dd‑mm‑376.

Kind:

1.             1102. Richimir, geboren ca. 350 te Maritime Charente, Saintonge (fr.).

1109. Dagobert II der FRANKEN (zie elders)

Kinderen: 3 kinderen.

1116. Chlodomer der ALEMANNEN, geboren ca. 308, overleden dd‑mm‑358.

Gehuwd.

Uit dit huwelijk:

1.             1105. Blesinde, geboren ca. 324.

1117. Odulf BALTHES, koning der Ostrogothen, geboren dd‑mm‑300.

Kind:

1.             1107. Wuldulf, geboren dd‑mm‑330.

1118. Aloric BALTHES, koning der Visigoten, geboren ca. 290.

Kind:

1.             1108. Rocesthes, geboren ca. 320.

Generatie LV

1119. Genebald I van KEULEN, koning van Sicambrië; heer der Franken, geboren dd‑mm‑300, overleden dd‑mm‑368.

Kind:

1.             1109. Dagobert II der FRANKEN (Sicambrain), geboren ca. 320.

1120. Osmund I des CIMBRES, geboren ca. 290, overleden dd‑mm‑341.

Kind:

1.             1110. Jaméric, geboren dd‑mm‑320.

1109. Dagobert II der FRANKEN (zie elders)

Kinderen: 3 kinderen.

1121. Ragaise van TOXANDRIë, heer der Franken, geboren dd‑mm‑270 te Tongeren (B.), overleden dd‑mm‑307 te Tongeren (B.).

Kind:

1.             1112. Malaric I, geboren dd‑mm‑295.

1122. Vuericus van MENAPIE, geboren ca. 240?

Kind:

1.             1113. Martisiande, geboren ca. 300.

1123. Hoger van THÜRINGEN, koning van Thüringen, geboren dd‑mm‑280, overleden dd‑mm‑325.

Kind:

1.             1114. Erpes, geboren dd‑mm‑310.

1112. Malaric I van TOXANDRIë, heer der Franken (zie elders)

Kinderen: 2 kinderen.

1124. Guindomar der ALEMANNEN, geboren ca. 292, overleden dd‑mm‑356.

Gehuwd met

1125. NN van TOXANDRIë, geboren ca. 300.

Uit dit huwelijk:

1.             1116. Chlodomer, geboren ca. 308.

1126. Athal BALTHES, koning der Ostrogothen, geboren ca. 270.

Kind:

1.             1117. Odulf, geboren dd‑mm‑300.

1127. Atharic I BALTHES, geboren ca. 260.

Kind:

1.             1118. Aloric, geboren ca. 290.

Generatie LVI

1128. Dagobert I van SICAMBRIë, koning van Sicambrië; heer der Franken, geboren dd‑mm‑275, overleden dd‑mm‑317.

Kind:

1.             1119. Genebald I van KEULEN, geboren dd‑mm‑300.

1129. Gunnebald I van TOXANDRIë, heer der Franken, geboren dd‑mm‑245 te Tongeren (B.), overleden dd‑mm‑290 te Tongeren (B.).

Kind:

1.             1121. Ragaise, geboren dd‑mm‑270 te Tongeren (B.).

1130. Valerius II van MENAPIE, geboren ca. 210.

Kind:

1.             1122. Vuericus, geboren ca. 240?

1131. Wadomar der ALEMANNEN, geboren ca. 270 te Lombardijen (Dl.), overleden dd‑mm‑342.

Kind:

1.             1124. Guindomar, geboren ca. 292.

1132. Hunild BALTHES, koning der Gothen.

Kind:

1.             1126. Athal, geboren ca. 270.

1133. Gunnebald BALTHES, koning der Visigoten, geboren ca. 230.

Kind:

1.             1127. Atharic I, geboren ca. 260.

Generatie LVII

1134. Waldrad van SICAMBRIë, heer der Franken, geboren dd‑mm‑250, overleden dd‑mm‑306.

Kind:

1.             1128. Dagobert I, geboren dd‑mm‑275.

1135. Marcomir van TOXANDRIë, heer der Franken, geboren dd‑mm‑220 te Tongeren (B.), overleden dd‑mm‑280 te Tongeren (B.). Toxandrië was het gebied tussen de Maas en de Schelde (in wat nu Nederland en België is.).

Gehuwd met

1136. Royaume van TOXANDRIë, geboren ca. 220.

Uit dit huwelijk:

1.             1129. Gunnebald I, geboren dd‑mm‑245 te Tongeren (B.).

1137. Valardius van MENAPIE, geboren ca. 180.

Kind:

1.             1130. Valerius II, geboren ca. 210.

1138. Ostrogoth BALTHES, geboren dd‑mm‑168, overleden dd‑mm‑250.

Kind:

1.             1132. Hunild.

Generatie LVIII

1139. Chlodomir V van SICAMBRIë, heer der Franken, geboren dd‑mm‑225, overleden dd‑mm‑295.

Kind:

1.             1134. Waldrad, geboren dd‑mm‑250.

1140. Tribu van CONDRIZ, heer der Kelto-Germanen, geboren dd‑mm‑200.

Kind:

1.             1135. Marcomir van TOXANDRIë, geboren dd‑mm‑220 te Tongeren (B.).

1141. Octavius van MENAPIE, geboren dd‑mm‑150, overleden dd‑mm‑212.

Kind:

1.             1137. Valardius, geboren ca. 180.

1142. Hisarna BALTHES, koning der Gothen.

Kind:

1.             1138. Ostrogoth, geboren dd‑mm‑168.

Generatie LIX

1143. Batherus van SICAMBRIë, geboren dd‑mm‑200, overleden dd‑mm‑272.

Kind:

1.             1139. Chlodomir V, geboren dd‑mm‑225.

1144. Julius van MENAPIE, geboren ca. 120.

Kind:

1.             1141. Octavius, geboren dd‑mm‑150.

1145. Amal BALTHES, koning der Gothen, geboren dd‑mm‑110.

Kind:

1.             1142. Hisarna.

Generatie LX

1146. Childeric I van SICAMBRIë, heer der Franken, geboren dd‑mm‑175, overleden dd‑mm‑253 (zie Aanvullingen)

Kind:

1.             1143. Batherus, geboren dd‑mm‑200.

1147. Carolus II van MENAPIE, geboren dd‑mm‑90, overleden dd‑mm‑139.

Kind:

1.             1143. Julius, geboren ca. 120.

1148. Augis BALTHES, koning der Gothen, geboren dd‑mm‑80.

Kind:

1.             1145. Amal, geboren dd‑mm‑110.